Jako dzieci lubimy malować, rysować, przekazując swoje wrażenia, uczucia, emocje: radość, smutek, strach. Z biegiem lat zatracamy tę właściwość, zapominamy o malarstwie. Mnie na szczęście zafascynowanie sztuką zostało do dnia dzisiejszego, a myślę, że i do końca życia. Sądzę, że u źródeł twórczego działania jest zawsze potrzeba zgłębiebia tajemnicy swoich przeżyć, odkrywamy ją dzięki sztuce, poprzez malarstwo, poezję, muzykę. Maluję z wewnętrznej potrzeby, staram się udokumentować rzeczywistość w sposób realistyczny, utrwalić nastrój. Odczuwam wobec przyrody nabożny respekt, który nie pozwala mi jej zniekształcać. Próbuję wszystkich technik malarskich ale najbardziej pociąga mnie akwarela. Jest to technika najtrudniejsza, wymagająca wielkiej koncentracji, tam nie można sie pomylić, ale równocześnie daje najlepsze rezultaty.
Inspiracją dla mojego malarstwa zawsze był impresjonizm, ostatnio także twórczość polskich kolorystów: Joniaka, Szancenbacha, Rzepińskiego. Dzięki nim wzbogaciłem gamę kolorystyczną swoich obrazów. Barwa to szczególny instrument, którym można wyrazić nie tylko treść ale również swoje wnętrze, osobowość, temperament. Dla mnie najistotniejsze cechy obrazu wiążą się z wrażliwością na kolor, jednocześnie umiejętnością takiego operowania barwną plamą, że zostaje wydobyta przestrzenna forma przedmiotu.
Pasja twórcza to wielki, nie zawsze do końca uświadomiony i doceniony dar od Boga. Malarstwo to dla mnie nie tylko hobby, to sposób na życie, a nawet nałóg. Jestem uzależniony od malarstwa.